کد مطلب:24632 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:18

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

با توجه به اين كه مراقبت بسيار بر ترك گناه دارم اما متأسفانه گاهي بدون اين كه متوجه علت شوم گناهان بزرگ را انجام ميدهم. چگونه خود را از غفلت نجات دهم. چگونه بر اين تصميم (ترك گناه) پايدار و دائم به ياد خدا باشم؟

بايد براي دور شدن از غفلتها مراقب خود باشيم و اين مراقبتها دائمي باشد. (با توسل، به ياد خدا بودن، جلوگيري از پرخوري، پرگويي، احتراز از خوردن غذاي شبههناك، عدم شركت در مجالس لهو و وقت گذرانيهاي بيحاصل مجهز شويم) گر چه در ابتدا مشكل به نظر ميرسد اما بر اثر مداومت و مراقبت موفق خواهيم شد كه دچار لغزشهاي كوچك و بزرگ نشويم. البته بايد متوسل به خدا و اهلبيت عصمت و طهارت (:) شد كه خدايا: من هيچ از خود ندارم تو كمكم كن تا موفق شوم، و واقعاً خود را هيچ انگارد و با عنايت الهي تصميم گرفته و عمل كند شايد بهترين وسيله براي تنبه و بيداري انسان و كمك به دائم الذكر بودن او، ياد خداي تعالي و نعمتهاي بينهايتش باشد. توجه به اين كه، ما از خود هيچ نداريم و هر چه داريم از اوست، غفلت را در ما ضعيف ميكند. علاوه بر اين كه، معتقديم در اين دنيا ماندني نيستيم و در قيامت بايد پاسخگوي اعمال خويش باشيم. اگر شخص مرگ را باور كند و بداند كه مسافر است، به مسافرخانه دل نميبندد و زر و زيورهاي دنيايي او را به خود مشغول و از خدا غافل نمينمايد.

از اين روست كه علماي اخلاق همه را بسيار سفارش به ياد مرگ نمودهاند كه سازنده است و زنده كننده دل و ياد مرگ، غفلت را ميبرد و انسان را از معاصي دور ميكند.

ملكه تقوي كه موجب ترك گناهان و انجام واجبات ميشود، به تدريج در انسان حاصل ميشود و محاسبه و مراقبه نفس موجب حصول چنين ملكهاي ميشود، اگر گناهي صادر شد، نااميد نشويم و با توبه آن را جبران كنيم.